เบ็ดราวหน้าดิน

เบ็ดราวปลากระเบน

เบ็ดราวปลากระเบน บางที่เรียกว่า เบ็ดราวไว หรือเบ็ดราไว
อุปกรณ์
เรือประมง เรือหางยาวขนาด 6-8 เมตร เครื่องยนต์ขนาด 5-8 แรงม้า
เครื่องมืออวน ตัวเบ็ดเป็นเบ็ดหน้าตรง ดัดเป็นมุมฉากไม่มีเงี่ยง ยาว 5 เซนติเมตร กว้าง 1.5-1.7 เซนติเมตร ความสูงจากปลายแหลมถึงฐานเบ็ด 2.50-4 เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางตัวเบ็ด 2.5-3 มิลลิเมตร สายเบ็ดทำด้วยโปลีเอทธีลีนขนาด 2 มิลลิเมตร ยาวประมาณ 40 มิลลิเมตร ตัวเบ็ดผูกกับสายคร่าวเบ็ดห่างกันราว 1-2 ฟุต สายคร่าวเบ็ดทำด้วยเชือกโปลีเอทธีลีนขนาด 4 มิลลิเมตร 1 เส้น ความยาวขึ้นอยู่กับจำนวนตัวเบ็ด มีทุ่นพยุงสายคร่าวผูกไว้เป็นระยะทุกระยะ ตัวเบ็ด 4-6 ตัว ที่ปลายของคร่าวเบ็ดจะมีหินถ่วงน้ำหนักข้างละ 5-10 กิโลกรัม
เบ็ดราว 1 ชุดหรือ 1 ตับมีเบ็ด 310-350 ตัว แต่ละราวใช้เบ็ดประมาณ 2-10 ตับ ในการเก็บเบ็ดจะมีไม้เก็บเบ็ด เพื่อให้เบ็ดแต่ละตัวเรียงกัน ทำด้วยไม้กว้าง 3 เซนติเมตร ยาว 4 ฟุต ตรงกลางผ่าเป็นร่องสำหรับแขวนตัวเบ็ด มีห่วงรัดปลายสุดป้องกันเบ็ดหลุดจากปลายไม้ 1 ห่วง
วิธีทำการประมง จะวางเบ็ดในช่วงเย็นบริเวณใกล้ฝั่ง เมื่อเลือกทำเลได้แล้วจะต่อสายเบ็ดแต่ละชุดไว้ แล้วปล่อยน้ำหนักถ่วงและสายทุ่นด้านหนึ่งลงน้ำก่อน ยื่นไม้เก็บเบ็ดให้พ้นกราบเรือในแนวตั้งฉากแล้วแล่นเรือไปข้างหน้า ตัวเบ็ดจะหลุดจากไม้เก็บเบ็ดไปเรื่อย ๆ ปล่อยเบ็ดไว้จนเช้าจึงกู้เบ็ดเก็บเข้าไม้เก็บเบ็ดตามเดิม พร้อมกับใช้น้ำมันพืชทาตัวเบ็ดป้องกันสนิม การวางเบ็ดจะวางเพียงแถวเดียวในทิศทางขนานหรือตั้งฉากกับแนวชายฝั่ง เบ็ดราวที่วางไว้จะอยู่เรี่ย ๆ กับพื้นทะเล เป็นเบ็ดไม่มีเงี่ยงและไม่ใช้เหยื่อ จับสัตว์น้ำขนาดใหญ่โดยอาศัยจำนวนเบ็ดที่มากและอยู่ใกล้กัน ความคมของตัวเบ็ดจะเกี่ยวติดสัตว์น้ำที่ว่ายผ่านระหว่างตัวเบ็ด
แหล่งทำการประมง ที่ระดับน้ำลึก 4-20 เมตร
จังหวัดที่พบ ชุมพร ปัตตานี ภูเก็ต สตูล ตรัง
ระยะเวลาทำการประมง ทำได้ตลอดปี
ลักษณะการทำลายล้าง
- พบการทำลายล้างในเขตจังหวัดตรัง เพราะพื้นที่วางเบ็ดราวปลากระเบนเป็นบริเวณที่มีปลาพะยูน ปลาโลมา เต่าทะเล จระเข้อยู่ด้วยจึงเป็นอันตรายต่อสัตว์น้ำเหล่านั้น
ชาวบ้านบางแห่งพยายามหาทางออก โดยการเปลี่ยนจากการใช้เบ็ดราวไม่มีเหยื่อ มาเป็นเบ็ดแบบมีเหยื่อแทน ซึ่งจะผู้เบ็ดห่างกันตาละ 1 วา ทำให้ลดการทำลายล้างลงได้